Η ανεργία σήμερα

Ένα θέμα το οποίο θα ήθελα να λάβει θέση στις συζητήσεις του blog μας είναι το θέμα της ανεργίας στη χώρα μας αλλά και ο αντίκτυπος της στους νέους.
Δυστυχώς είμαι κι εγώ ένα κομμάτι στο παζλ των ανέργων αυτής της χώρας και θα ξεκινήσω αναλύοντας δικές μου σκέψεις και προβληματισμούς ενώ στη συνέχεια θα επεκταθώ σε πληροφορίες τις οποίες έχω αντλήσει από ανθρώπους γύρω μου και από διάφορες άλλες πηγές.
Διανύω το 25ο έτος της ηλικίας μου και όταν ήμουν μικρότερος άλλα ήταν αυτά τα οποία μου είχαν υποσχεθεί γι'αυτή την περίοδο της ζωής μου.Κάποια από αυτά ήταν η ανεξαρτησία,η δημιουργικότητα και η οικονομική ευχέρεια(μέσω της εργασίας).Παρόλα αυτά εγώ ζω στο ίδιο σπίτι με τους γονείς μου,καθημερινά αναζητώ επαγγελματικές ευκαιρίες και τρόπους έκφρασης της προσωπικότητας μου και καθημερινά απογοητεύομαι με όσα συμβαίνουν γύρω μου(Μόλις διαγράφηκαν όσα μου είχαν υποσχεθεί).Αυτό λοιπόν το οποίο σας περιγράφω,δεν εκφράζει μόνο εμένα αλλά και τους περισσότερους νέους γύρω μας.Οι πλειοψηφία αυτών αναζητά επαγγελματικές ευκαιρίες στο εξωτερικό κάτι το οποίο στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι ασφαλής επιλογή και τίποτα περισσότερο από μια επιλογή αγανάκτησης του κοινωνικού συνόλου.
Όσοι επιλέγουμε να μείνουμε στη χώρα μας και στον τόπο που μεγαλώσαμε,πέραν της ανεργίας αντιμετωπίζουμε προβλήματα τα οποία έχει δημιουργήσει η οικονομικοπολιτικοκοινωνική κατάσταση στη χώρα μας και τα οποία έχουν άμεση επιρροή στις εργασιακές σχέσεις,καθώς μεγάλο μέρος των εργοδοτών αλλάζει τις εργασιακές συμβάσεις από πλήρους απασχόλησης σε μερικής,καταποντίζοντας έτσι ακόμη περισσότερο την ήδη βεβαρημένη κατάσταση του μέσου ελληνικού νοικοκυριού.
Τα μόνα εναπομείναντα όπλα του μέσου Έλληνα είναι η υπομονή,η οικογένεια,για κάποιους η θρησκεία,η καινοτομία και τέλος αυτό το οποίο πολλοί του εξωτερικού ονομάζουν Ελληνική επιμονή!